അഗ്നിയായ് പടരും ഞാന്‍

ഇന്നലെ

പ്രഭാത ഭക്ഷണത്തിനായ്‌
നിനക്ക് സമര്‍പ്പിച്ചത്
ഇന്നെനിക്കു വേണ്ടാത്ത
തലച്ചോര്‍ ആയിരുന്നു

അത്താഴത്തിനു വീര്യം പകരാന്‍
നിനക്ക് സോമരസമായ്
ഞാന്‍ പകര്‍ന്നത്,...
കടും ചുവപ്പാര്‍ന്ന ..
എന്‍റെ ചുടു ചോരയായിരുന്നു

എന്‍റെ തലച്ചോര്‍ ഭക്ഷിച്ചു ,...
ചോരകുടിച്ച് ,...
നീ ശാന്തനായ്‌ മയങ്ങിയപ്പോള്‍

അശാന്തമായ ഇരുളിന്‍റെ
ബലിതറകളില്‍.....
ഞാന്‍ അടവച്ചത്
നാളെയുടെ ചുവപ്പന്‍ പ്രതീക്ഷകളെയാണ്

വിടര്‍ന്നതോ........
ഇന്നെന്‍റെ ഹൃദയത്തെ
ആഴത്തില്‍ മുറിപ്പെടുത്തിയ
കശാപ്പുകാരന്‍റെ കുശാഗ്രതകള്‍

പിന്നില്‍ നിന്നെന്‍റെ
മുതുകു പൊളിച്ചു നീ
ഹൃദയത്തിലേക്കാഴ്ത്തിയ
കത്തിമുനയില്‍
നനവായ് പടര്‍ന്നത്
ഒരു ജനതയുടെ മിഴിനീരായിരുന്നു

അറിയുക നീ ,...
നിനക്കായവര്‍ ഒരുക്കിയ
സിംഹാസനത്തിനു മുകളില്‍
ഘനീഭവിച്ച ഒരു കരി മേഘമായ്
ഞാനുണ്ടാകും

പെയ്തു നിറയാനല്ല
അഗ്നിയായ് വര്‍ഷിച്ചു
നിന്നിലെ തിന്മകളെ ചാരമാക്കി
ആ ഭസ്മതൂളികളില്‍ നിന്നും
ഉണ്മയെ ഉണര്‍ത്തി
ഈ ലോകത്തിനു കാഴ്ചയായ്
സമര്‍പ്പിക്കാന്‍